Muuu

W Południowym Tyrolu niezwykle rozpowszechniona jest hodowla bydła domowego. Krowy są również najważniejszymi zwierzętami gospodarskimi .
Przodkiem bydła domowego był dziko żyjący i dawno temu wymarły tur.
Bydło domowe należy do ssaków z gatunku przeżuwaczy, jest wyłącznie roślinożerne i posiada wielokomorowy żołądek. Nieprzeżuty pokarm dostaje się do żołądka, po czym wraca do jamy gębowej, gdzie znów jest dokładnie przeżuwane.
Bydło domowe hodowane jest dla mięsa, mleka i skór. Dawniej bydło wykorzystywano jako zwierzęta pociągowe i tragarskie. Obecnie używa się do tego maszyn. Samice bydła domowego nazywane są krowami, a samce - buhajami lub bykami. Potomstwem byka i krowy są cielęta. Zaraz po narodzinach cielę waży ok. 40 kg.
Cielęta piją mleko, ssąc pełne wymiona matki. Jak tylko młode najedzą się do syta, krowa zostaje wydojona przez gospodarzy, a świeże mleko, które ma wyjątkowy smak, trafia na śniadaniowy stół. Mmh…
Znane rasy bydła domowego: bydło szare tyrolskie, brunatne szwajcarskie, holsztyńsko-fryzyjskie, simentalskie, pincgauskie.
Kura

W gospodarstwie leżącym w dolinie Vinschgau gdaczą kury. Grzebią i dziobią ziemię w poszukiwaniu nasion, chrząszczy i resztek roślin.
Piejący z dumą kogut jest samcem kury domowej i charakteryzuje się barwniejszym upierzeniem. Głośnym „kukuryku“ zwołuje swoje kury.
„Spójrz, kurczaki“, mówi gospodyni, wskazując na małe kury. Dopiero co wykluły się z jajek wysiadywanych przez kury. Jedna kura jest w stanie znieść do 300 jaj w ciągu roku. Kury hodowane są również dla mięsa. Pieczony kurczak jest przysmakiem dzieci.
Pies

Heike i Florian przyjeżdzają do gospodarstwa w Południowym Tyrolu.
Gdy wysiadają z samochodu, wita ich pies gospodarzy.
Wszystkie psy domowe pochodzą od wilka. Przed wieloma tysiącami lat ludzie zaczęli oswajać i udomawiać wilki .
Te dziko żyjące drapieżniki zżyły się z człowiekiem jak żadne inne zwierzę i stały się towarzyszami jego życia.
Z czasem zaczęto selekcjonować rasy psów do określonych zadań . Dziś istnieje około 400 różnych ras psów.
W południowotyrolskich gospodarstwach najczęściej spotkać można psy stróżujące, ale są tam również psy myśliwskie i pasterskie.
Podczas ferii Heike i Florian zaprzyjaźniają się z psem gospodarzy. Bawią się z nim na łące i z przyjemnością zabierają go na długie spacery po lesie..
Już dziś cieszą się na myśl, że powrócą tu w następne wakacje.
Owca

Jakob z rodzicami przejeżdża przez dolinę Schnalstal. Po drodze widzą olbrzymie stado owiec. Pasterz wraz ze swym owczarkiem przeprowadza owce z jednego górskiego pastwiska na drugie.
Owce żywią się trawą i innymi roślinami. „Spójrz, mała owieczka“, mówi Jakob i wskazuje na jagnię. Samiec z rogami to baran lub tryk.
Owce hoduje się dla wełny, mięsa i mleka.
W Południowym Tyrolu żyje ok. 49.000 owiec.
Koza

Klaus widzi kozę. Ludzie już od dawna hodują te zwierzęta. Kozie mleko jest bardzo zdrowe. Wytwarza się z niego sery. Smaczne jest też kozie mięso. Ludzie chętnie wykorzystują kozią skórę.
Kozy rasy angorskiej czy kaszmirskiej dostarczają bardzo delikatnej i drogiej wełny.
Dorosła samica to koza, zaś jej młode to koźlę.
W Południowym Tyrolu żyje ok. 17.000 kóz.
Świnia

Paula idzie do chlewu. Jest w nim mnóstwo kwiczących świń.
Wszystkie świnie domowe pochodzą od dzików.
Hoduje się je dla mięsa. Pauli najlepiej smakuje speck, którym zajada się podczas pobytu w gospodarstwie.
„To jest maciora “, mówi gospodarz i wskazuje na mamę świnię. Małe świnki to prosięta. Ciąża maciory trwa 115 dni. „a tam leży knur, “, wyjaśnia gospodarz. Tak się nazywa samiec świni.
Świnie mają krótki i kręcony ogon. W porównaniu z masywnym ciałem ich nogi wydają się drobniutkie. Świnie są wszystkożerne.
Czasami mówi się: „Ale miałeś świnie“. W języku niemieckim znaczy to, że ktoś miał szczęście.
Traktor

„Zobacz, traktor“, mówi Maximilan, wskazując ręką ciągnik. Przednie koła traktora są wielkie, a tylnie - małe.
Na traktorze siedzi gospodarz i nim kieruje. Właśnie ciągnie pług po polu. Kiedyś pracę tę wykonywały konie i bydło domowe, wyjaśnia gospodyni. Traktor robi to jednak o wiele szybciej .
Traktory potrzebują mocnego silnika. Ciągną za sobą wiele różnych narzędzi rolniczych, na przykład brony, przetrząsacze, kosiarki, opryskiwacze polowe, widłaki i przyczepy.
Koń

Lena chce się koniecznie nauczyć jazdy konnej. Chciałaby usiąść w siodle, chwycić wodze i ruszyć. W końcu może spróbować jazdy konnej w stadninie. Zaprzyjaźnia się tu z kucykiem.
Na łące za gospodarstwem biegają beztrosko źrebaki. Samica konia, czyli klacz, po 11 miesiącach ciąży rodzi źrebaka. Stojący w stajni samiec konia to ogier. Konie żyją do 40, a nawet 50 lat.
Zwierzęta te jedzą trawę, siano i owies. Są więc roślinożerne, ale w odróżnieniu od bydła domowego nie są przeżuwaczami. Konie używane są dziś przede wszystkim do jazdy. Dawniej zaprzęgano je do wozu.