Produkcja specku

Późna jesień to czas, kiedy gospodarze przygotowują się do zimy. To pora uboju i przygotowywania zapasów kiełbasy i specku.

„Dzień uboju“, przy którym pomaga cała rodzina, wciąż jeszcze uchodzi za małe święto.

Najistotniejszą dla Południowego Tyrolu formą konserwacji mięsa jest produkcja specku z mięsa wieprzowego. Najpierw mięso się pekluje i naciera mieszankami przypraw. Końcowy etap przygotowania to wędzenie. Jest tyle rodzajów wędzenia specku, ilu jest gospodrzy, którzy się tym zajmują.

Podstawowa zasada „mało dymu, dużo górskiego powietrza“ stosowana jest niemal zawsze. Gospodarze są też zgodni co do wyboru materiału do wytworzenia dymu: gałęzie jałowca nadają speckowi szczególnie delikatny, przyjemny smak korzenny. Ostatnią fazą powstawania specku jest dojrzewanie.

Aby speck był dobrej jakości, musi dojrzewać przez co najmniej 6-8 miesięcy w odpowiednim miejscu, najlepiej w piwnicy, gdzie bez wahań temperatury i innych zakłóceń osiągnie pełnię smaku.

Niektóre wiejskie gospody spod znaku „Roter Hahn“ pielęgnują takie przekazywane od pokoleń sposoby produkcji specku i oferują gościom własne wyroby. Warto skorzystać z możliwości skosztowania tam wiejskiego specku.

> Wiejskie gospody