Herbert Kerschbaumer szczególnie chetnie tworzy rzezby ze starego drewna i korzeni. Takie drewno lubi najbardziej. „To jest wlasnie najbardziej ekscytujace w tym rekodzielnictwie, ze nie wszystkie rzeczy sa jednakowego ksztaltu. Przy takiej róznorodnosci praca reczna moze szczególnie duzo z materialu wydobyc“, twierdzi z przekonaniem gospodarz. Wprawne dlonie sprawnie nadaja frewnu nowy ksztalt. Po wstepnej obróbce przychodzi pora na bardziej finezyna prace i te tez trzeba opanowac: jesli w jakims miejscu wytnie sie zbyt duzo, trudno to naprawic. „Wyczucie, umilowanie precyzji i silny chwyt“ to wazne cechy w tym fachu. Trzeba umiec wyczuc, jak ciac kazdy kawalek drewna, jak glebokie powinno byc kazde naciecie, a w razie potrzeby ciac dalej.

Od poznoromanskiego Chrystusa z drewna sosny limby do nowoczesnych rzezb przedstawiajacych postaci kobiece - wlasciciel warsztatu stolarskiego dysponuje bogatym repertuarem. Do jego ulubionych wyrobów naleza pelne wyrazu twarze mieszkanców Feldthurner, które przygotowal dla muzeum strojów ludowych w zamku Velthurns. Drewno, z którego tworzy swoje prace, pochodzi przewaznie z nalezacego do rodziny lasu, zaczynajacego sie zaraz za gospodarstwem. Miejscowe gatunki drewna takie jak sosna limba, kszatanowiec, modrzew, lipa i swierk czesto znajduja zastosowanie w warsztacie stolarskim. Czesto kawalki drewna lezakuja calymi latami, zanim przemienia sie w drewniane dzielo sztuki. „Kiedy juz zaczne prace, pomysly pojawiaja sie bardzo szybko“, mówi stolarz, który w prace wklada nie tylko umiejetnosci, lecz takze i serce.